“Engelen”

Op de grote kathedraal in Den Bosch heeft een kunstenaar een engel geplaatst die tot deze moderne tijd behoort. Hij is niet gekleed in lange gewaden zoals de andere stenen engelen maar draagt een spijkerbroek én is voorzien van een mobieltje. Je kunt dus contact leggen met de engel en daardoor met de hemel. Het schijnt dat velen er gebruik van maken want je kunt het nummer opvragen bij de kathedraal.

Wat een verlangen ligt er dan in al die bellers om met God te praten en daardoor te hopen dat er een antwoord komt op al die vragen die opgezonden worden. Tijdens mijn bezoek jaren geleden aan de kathedraal hoorde ik iemand zeggen: “Maar kun je niet beter gewoon gaan bidden, thuis”? Het was me uit het hart gegrepen. Toch trekt de engel met het mobieltje daar in Den Bosch de aandacht, voert de blik omhoog, weg van het aardse om een hemelse boodschap mee terug te nemen. 

Dat is wat engelen ons vertellen in al die verhalen uit de bijbel waarin het heel gewoon lijkt dat engelen boodschappen van de Allerhoogste naar de aarde brengen. Ze brengen een goede tijding, ja ze bemoedigen mensen die lijken te zijn vastgelopen. En dat zijn er velen in deze en dus onze tijd.

Met Kerst zijn engelen volop aanwezig in mensengedaante. Ik denk aan allen die aandacht schenken aan hen die eenzaam zijn, verlies hebben geleden, pijn hebben aan het leven. Er zijn er ook met engelengeduld: zij die kerstbomen versieren, een kerstmaal bereiden.

De engelen in Bethlehem kondigen de  Goddelijke geboorte aan en zingen het

  ‘Gloria in excelsis Deo’ .

 Het begon al met de engel Gabriël en zijn boodschap aan Maria. Aan haar wordt verteld dat de Heer omziet naar mensen in een nederige staat.

Anders gezegd: God kijkt naar hen aan wie anderen voorbij lopen.

 Om nog maar te zwijgen van de verschijning aan Zacharias als hij de tempeldienst vervuld en de engel Gabriel hem in zijn ouderdom een zoon belooft die de naam Johannes zal dragen.

Een verhaal waaruit de goddelijke boodschap opklinkt dat ook de ouderdom vruchtbaarheid geeft en ouderen liefde  door mogen  geven door een goed  woord aan anderen, aan jongeren, door een doorleefd verhaal over de kracht die van God komt om het uit te houden bij moeilijkheden,  in en  door een stil gebaar.

In de gedaante van engelen komt de hemel naar de aarde.

Blijft de prangende vraag van velen van ons: Waarom zagen bijbelse mensen wel engelen, vertellen  anderen dat ze engelen ontmoet hebben en staan wij met lege handen van verlangen?

Misschien is het toch vooral een kwestie van er oog voor hebben!

Engelen verschijnen  voor mij persoonlijk dikwijls  in de gestalte van gewone mensen die door God gebruikt worden om het goede te doen of goede woorden te spreken. 

Gelukkig, gelukkig zijn zulke engelen zijn er na Kerst ook nog.

In het afgelopen jaar heb ikzelf een paar engelen ‘verloren’. Vrouwen die in mijn leven tot engelen werden.

Ze waren niet opvallend, het waren ‘gewoon’ buurvrouwen met aandacht voor het onopvallende buurmeisje dat ik toen was.  Maar ze waren er zonder vleugelgeruis toen ik het moeilijk had, met hun woorden, met hun eenvoudige handelen.

Engelen als door Godzelf gezonden.

God zelf spreekt in bemoedigende  woorden over engelen die ons tot troost kunnen zijn. Ik denk aan die prachtige  tekst uit psalm 91:

“Want aangaande u zal Hij zijn engelen gebieden

  Dat zij u behoeden op al uw wegen”...

En voor wie nog meer troost voor 2023 nodig heeft een tekst uit psalm 34

“Mensen die eerbied hebben voor God, worden door zijn engel beschermd”                    

Deze tekst is mijn Kerstwens voor u en voor alle dagen van uw leven

pastor Tineke Weidema-Bos

Liturgie

In deze landen is het leven schaars,

niet het bestaan en ook niet het niet-doodzijn,

maar ’t koele leven, zoals dat om brood, wijn

en water cirkelt en rondom een kaars

die zich omhoog peinst. Leven, dat zijn rust

en dat het centrum van zijn tegenspraken

vindt in het kenteren en het verzaken.

De zee kentert als water bij de kust

en zo verzaakt een ziel zich waar zij weet:

ik vind mijn vorm, waar ik mijn grenzen voelde,

ik vind mijn wezen, waar ik niets bedoelde

dan mens te zijn voor God naar wie ik heet.

Guillaume van der Graft